سفر زمینی به ایروان ارمنستان با خودروی شخصی بخش سوم -ایروان گردی
اگر بخش اول و دوم این سفرنامه را نخوانده اید لطفا از این لینک ها مطالعه کنید:
سفر زمینی به ارمنستان با خودرو شخصی بخش اول – از تهران تا مرز نوردوز
سفر زمینی به ایروان ارمنستان با خودروی شخصی بخش دوم – ازمرز نوردوز تا ایروان
بزرگراه منتهی به ایروان تمام شد و به شهر رسیدیم، ناگهان یک خودرو پلیس آژیرکشان به دنبال ما آمد و توقف کردیم، افسر پلیس به طرف راننده آمد، داخل خودرو را نگاهی کرد و گفت:” ایرانی توریست؟ خوش اومدی، ایرانی، ارمنی گارداش!” بعد از راننده (من) گواهی نامه رانندگی و مدارک خودرو رو خواست و بعد با اشاره از راننده خواست پیاده شود، به انگلیسی گفت: شما دو بار تخلف کردید، قبل از ورود به میدان توقف نکردید، موقع خروج از میدان راهنما نزدید! شما جریمه می شوید. جریمه شما می شود 200 هزار درام! یا 500 دلار !!! ولی من به شما تخفیف می دهم، شما 200 دلار بدهید!!!
اینکه اصلا آنجا میدانی در کار بود و یا نبود به کنار، شندین جریمه 500 دلاری در مملکتی که متوسط درآمدشان 306 دلار است، یک شوک واقعی در بدو ورود ما به ایروان بود. (حکایت این پلیس باج گیر و دیگر پلیس های باج گیر این کشور را پس ازنوشتن نامه به سفیر ایران در ارمنستان و سفیر ارمنستان در ایران در وبلاگ شخصی ام خواهم نوشت.)
[bdotcom_bm bannerid=”540″]
شوکه، خسته، کمی گرسنه وعصبانی به آدرس ساختمانی که از Bookin.com اجاره کرده بودیم رسیدیم. موبایل هایمان گرچه روی حالت رومینگ بود، اما موفق با تماس با شماره صاحب ملک نمی شدیم! ساعت 23:45 بود و باید یا تماس برقرار می شد یا به یک هتل می رفتیم ! بالاخره یکی از موبایل ها شماره را گرفت، ولی پاسخگو نبودند!!! با شماره موبایلی که از ما داشتند یک اس ام اس زدیم و خوشبخانه جواب دادند و ما ساعت 12:30 در آپارتمان بودیم! قرار بود ساعت 20 به آنجا برسیم ولی تقریبا 4 ساعت دیرتر رسیده بودیم، ولی صاحب ملک کاملا همکاری کرد ومشکل اقامت ما حل شد. (بعد ها ما هم درسایت بوکینگ دات کام به این آپارتمان و مالکش، امتیاز خیلی خوب دادیم).
وسایل را در آپارتمان گذاشتیم و با تاکسی به میدان جمهوری رفتیم، همه رستوران ها در حال تعطیل کردن بودند، شهر اما زنده و بیدار بود و موتورسوارها و خودروهایی که تخته گاز می تاختند، جلب توجه می کردند. شام را در شاورما کلاب خوردیم، از Viva سیم کارت خریدیم و خوشحال به آپارتمان برگشتیم ! اولین شب از سه شب اقامت ما در ایروان آغاز شد.
صبح روز بعد از صرف صبحانه در آپارتمان، به خیابان Northern رفتیم، مقداری یورو را با نرخی که اصلا با XE.COM همخوانی نداشت با درام ارمنستان مبادله کردیم.(بعد ها متوجه شدیم در طبقه همکف آپارتمانی که در آن اقامت داشتیم یک صرافی با نرخ تبدیل بسیار خوب وجود دارد) هوا گرم ولی قابل تحمل بود، در سایه به راحتی می شد پیاده روی کرد ولی آفتاب آسمان آبی ایروان، بشدت بی رحم بود!
ایروان گردی آن روز با خرید و دیدن مغازه ها شروع شد و بعد یک ژلاتو دوست داشتنی خوردیم و کمی خنک شدیم و دوباره به خرید و گردش ادامه دادیم تا آفتاب به بالای سرمان رسید! به دنبال زنده کردن یک خاطره دوست داشتنی و یک غذای خوب راهی رستوران قفقاری شدیم.
غذای اصلی عالی بود ولی سوپ را در ظرف های چینی جدید سرو می کردند که طعم و حس و حال گذشته را نداشت. نظرمان کلا نسبت به این رستوران عوض شد، سایت TripAdvisor نیز بی دلیل نظر جدیدی که برای این رستوران نوشته بودیم را تایید نکرد، لذا اینجا می نویسم و بدانید که این رستوران دیگر مثل گذشته دوست داشتنی نیست.
عصر و شب آن روز به استراحت و گوش دادن موسیقی و دیدن رقص فواره ها در میدان جمهوری گذشت. در عصر روزهای تابستانی معمولا در این میدان موسیقی پخش می کنند و فواره ها و نور ترکیب دلنشینی را ایجاد کرده که هم ساکنان ایروان و هم توریست ها را جذب خود می کند.
صبح فردا با صدای فریاد و شادی بادخورک ها برخواستیم، صبحانه مفصلی خوردیم و برای دیدن مجموعه کاسکاد راهی شدیم. از ترس پلیس مهربان ایروان، خودرو را از جایی که پارک کرده بودیم تکان ندادیم و ترجیح دادیم همه جا را یا با تاکسی برویم یا پیاده.
قدم زدن در خیابان های بدون شیب ایروان لذت بخش است، تا کاسکاد (هزارپله) راه زیادی نبود، ولی برخلاف روز قبل هوا بسیار گرم بود. در یک کافه پیاده رو، توقف کردیم و نوشیدنی خنک خوردیم و خرچنگ های آکواریومش را که نمی دانستیم ارزش زیبایی دارند یا غذایی! نگریستیم !!!
به کاسکاد یا هزار پله رسیدیم، تعداد زیادی مجسمه های هنری در محیط باز و موزه سربسته آن موجود بود که یکی دو ساعتی مشغول نظاره کردن و عکاسی از آن ها بودیم.
برای عکس های بزرگتر(در کاسکاد) روی تصاویر زیر کلیک کنید:
بعد از کاسکاد گردی نوبت ناهار بود، در یکی از کافه های پایین کاسکاد ناهار خوردیم، هنگام ناهار یک پرنده زیبا نیز در نزدیکی ما آواز می خواند که لذت ناهار را دو چندان کرد.
بعد از صرف ناهار پیاده راهی آپارتمان شدیم که متوجه شدیم درمسیرمان یکشنبه بازار برپاست، هر چیزی که فکرش را بکنید ممکن بود در این یکشنبه بازار بیابید. با همه شلوغی این بازار آخر هفته ای، همه غرفه ها منظم بودند.
شب آخری که در ایروان بودیم، به منظور تست کردن KFC نسخه ارمنی به یکی از سه شعبه ای که نزدیکمان بود رفتیم، رستوران بدی نبود، غذا هم بد نبود، اگر قرار بود به آنها نمره بدهیم، نمره شان 7 از 10 بود. ناگهان تعداد زیادی از هموطنان مان وارد شدند و با رفتارهای خارج از عرف خود، با صدایی نزدیک به فریاد با هم حرف زدند و کلا جو رستوران را بهم ریختند. خوشبختانه فست فود بود و ما هم از فست از پاسیبل(as fast as possible)، شاممان را خوردیم و آنجا را ترک کردیم.
بعد از شام به سوپر مارکت رفتیم، برای صبحانه و روز بعد خرید کردیم، وقتی به آپارتمان رسیدیم، متوجه شدیم آسانسور کار نمی کند، هفت طبقه را از پلکان بالا رفتیم و آرزو کردیم که فردا صبح که قصد پایین آوردن چمدان ها و وسایل دیگر برای ترک ایروان را داریم آسانسور کار کند. به مالک آپارتمان خبر دادیم ولی پیگیری ایشان هم مشکل ما را حل نکرد، فردای آن روز که برای تحویل کلید ها آمدند، برای پایین بردن وسایل کمک مان کردند!
مالک آپارتمان یک فعال آی تی و شخص بسیار محترمی بود، وقتی نگرانی ما را در مورد پلیس ارمنستان متوجه شد، گفت من جلو می روم و شما دنبالم بیایید، خروجی شهر را نشانمان داد، خداحافظی کردیم و برای دیدن دریاچه سوان، از ایروان خارج شدیم.
در پست بعدی می خوانید: سفر زمینی به ارمنستان با خودروی شخصی بخش چهارم- به سوی تفلیس گرجستان
اگر قسمت های قبلی را نخوانده اید می توانید از لینک های زیر مشاهده کنید:
سفر زمینی به ارمنستان با خودروی شخصی بخش نخست
سفر زمینی به ایروان ارمنستان با خودروی شخصی بخش دوم
برای اطلاعات بیشتردر وبلاگ کاوه جمالی بخوانید:
